Poznaj historie i życiorysy polskich emigrantów. W cyklu „Polacy Światu” przedstawiamy sylwetki ludzi, którzy swoim geniuszem i chęcią zmiany świata na lepsze przysłużyli się rozwojowi cywilizacji, a ich odkrycia i prace naukowe były krokami milowymi w takich dziedzinach jak sztuka, medycyna, inżynieria, biologia, chemia czy fizyka.
W najbliższym odcinku opowiemy historię polskiego geologa i etnografa. Leon Barszczewski przyszedł na świat w Warszawie 20 lutego 1849 roku. Jego rodzice mieli niewielki majątek na Suwalszczyźnie, który byli zmuszeni opuścić i przenieść się w rejon Białej Cerkwi na terenach współczesnej Ukrainy. Po ukończeniu gimnazjum wojskowego w Kijowie młody Barszczewski wstąpił do Wojskowej Szkoły Konstantynowskiej, a następnie został przeniesiony do Szkoły Piechoty w Odessie. Po kilku miesiącach studiów został wydalony i skreślony z listy studentów za publiczną obronę patriotycznej postawy powstańców styczniowych.
W 1876 roku Barszczewski został skierowany do Samarkandy, gdzie pracował w oddziale topograficznym. Tu rozpoczęła się jego 20 letnia podróży po Turkiestanie, Badachszanie i Darwanie. Poza badaniami terenu, Barszczewski zajmował się opracowywaniem map, wyznaczaniem nowych dróg do Chin i Afganistanu, prowadził badania botaniczne, zoologiczne i geologiczne.
Odkrył złoża rud metali i kamieni szlachetnych. Unikatowy zbiór fotografii i opisów etnograficznych Leona Barszczewskiego, do dziś służy naukowcom badającym ginący świat Samarkandy i pamirskich koczowników.
